Voorwaarden medehuurder worden
Wilt u medehuurder worden van de huurwoning van uw partner? Als u getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap heeft met de huurder, hoeft u hier niets voor te doen.
Gaat u samenwonen in uw partners huurwoning zonder dat u officieel een relatie heeft? En wilt u wel officieel medehuurder worden? Dan moet uw partner hiervoor een verzoek om medehuurderschap indienen bij de verhuurder van de woning. Als de verhuurder schriftelijk akkoord gaat, bent u medehuurder.
De verhuurder heeft hier 3 maanden de tijd voor. Gaat hij niet akkoord, dan kunt u de rechter vragen om medehuurderschap. De rechter bekijkt of u aan de onderstaande voorwaarden voldoet:
- Er is een ‘duurzame gemeenschappelijke huishouding’. Dit betekent dat u al minstens 2 jaar samenleeft in die woning. U kunt dit gemakkelijk bewijzen als u al die tijd op dit adres ingeschreven stond bij de gemeente. En u heeft de bedoeling om lang samen te wonen. Ook deelt u met uw partner de kosten voor de gezamenlijke huishouding.
- U kunt de huur ook in uw eentje betalen.
- Het is op dit moment niet uw bedoeling om zelf hoofdhuurder te worden. Als uw verhuurder denkt dat dit wel uw doel is, moet hij dit bewijzen.
- U kunt een huisvestingsvergunning voor de woning krijgen als dit nodig is.
Samenwoonverbod
In het huurcontract kan een samenwoonverbod staan. Uw partner moet als huurder dan toestemming vragen aan de verhuurder om met u te mogen samenwonen. Woont u al 2 jaar samen (zonder toestemming) en vraagt uw partner daarna of u medehuurder mag worden? Dan mag de verhuurder de huurovereenkomst niet opzeggen omdat uw partner met u samenwoont.
Gaat de verhuurder toch naar de rechter om het huurcontract te laten ontbinden? Dan kan uw partner hiertegen protesteren. Hij kan de rechter dan vertellen dat een samenwoonverbod niet redelijk is. De rechter bepaalt dan of het huurcontract eindigt.